Oh, non est vesper, non est vesper; Valde parum dormivi, Valde parum dormivi: Oh, et in somnio vidi. (duo ultimi versus uniuscuiusque strophae bis dicuntur)
Et in somno vidi miro: Equum nigrum subter me Lascivisse et lusisse, Saluisse vivide.
Oh, advolasse ventos malos Usque a solis ortu Et galerum deiecisse Meo capite atrum.
Noster centurio vir sapiens Solvit somnium meum: Ille dixit mi: Peribit Caput tuum rabidum.
Oh, non est vesper, non est vesper; Valde parum dormivi; Valde parum dormivi: Oh, et in somnio vidi.
"Бій відлунав. Жовто-сині знамена затріпотіли на станції знов"
